And all at once...

The Fray'in çok sevdiğim şarkılarından biri de "All At Once".
Duyduğum en şirin şarkılardan bir tanesi ve onu bu kadar harika yapan da bana verdiği o neşeli ruh hali.
Yolda kulaklıklarımla yürürken bu şarkıya ne zaman denk gelsem kendimi bir müzikalin ortasında hissediyorum.
Arkamı dönsem binlerce neşeli insan arkamda dans ediyormuş gibi geliyor bana.
Solistin tam "And all at once the crowd begins to sing" dediği yerde gerçekten bir kalabalığın şarkı söylemeye başladığını ve dans etmeye başladıklarını hissediyorum.

Hani şu klasik sahneler vardır ya, her baş karakter sokakta başı eğik yürür, etraftaki her renk soluk ve her yüz mutsuzdur.
Sonra bir anda tüm renkler ve insanlar canlanır, çevredeki her surata kocaman bir gülümseme yayılır.
Herkes, herkes mutludur!

İşte öyle bir şarkı bu.
Ve sözleri öyle güzel ki!
"Üzülme," diyor "Olur böyle şeyler."
Ve bunu öyle tatlı bir melodiyle söylüyor ki "Ya.. Ya doğru söylüyosun aslında!" demek zorunda kalıyorsunuz. Ve o dans eden kalabalığın en ortasında, siz çılgınlar gibi dans ediyorsunuz!
Herkes, siz dahil, herkes mutlu!

"Maybe you want her maybe you need her
Maybe you started to compare to someone not there
Maybe you want it maybe you need it,
Maybe it's all you're running from,
Perfection will not come

And all at once the crowd begins to sing
Sometimes
We'd never know what's wrong without the pain
Sometimes the hardest thing and the right thing are the same"
-The Fray