Hoşçakal

Ben çok değer verdiğim şeyleri paylaşmaya çok çekinirim.
Çünkü bütün şarkılar, kitaplar, sözcükler sizinle kalır; ama insanlar gelip geçici olabilir.
Onları bir kütüphaneye ya da bir cd'ye sıkıştıramazsınız.
Gitmek istediklerinde, onları durduramazsınız.
Çoğu zaman.

Ve birisiyle bir şeyleri paylaştığınızda, o insan kalsa da gitse de bunu geri alamazsınız.
Seneler sonra da o şarkı size o insanı söyleyecek, o çok sevdiğiniz söz size o insanı anlatacaktır.

***

Seninla aramızda ne vardıysa,
O mükemmeliyet
Çoktan bitmişti.
Bir anıydı.
Çok güzel bir anıydı hem de.
Güneş batıp tekrar doğana dek konuşmamız,
paylaştığımız müzikler, sözcükler, tutukularımızdı.
Parmaklarımın üzerindeki parmakların, beraber çaldığımız bir melodi,
Senin bana, benim sana eşlik ettiğim o güzel şarkıydı.
Ve biz o anıyı çok seviyorduk.
O anıya öyle sıkı tutunuyorduk ki...
Hiçbir zaman kopamayacakmışız gibi geliyordu.
Hiç bir zaman kaybolamayacakmış gibi...

"Hoşçakal."

Ne kadar çok kızardım sana, bunu söylediğinde.
Bana bir daha görüşmeyecekmişiz gibi gelirdi sen böyle söylediğinde.
Sense yine de her seferinde böyle demeye devam ederdin.
Sanki bir daha görüşmeyecekmişiz gibi...

"How to save a life..."
-The Fray