Gelecek

Geleceğe dair tonlarca hayalimin olması; ve benim hiçbiri için hiçbir şey yapmamış olmam;
sizce de çok yanlış değil mi?

Yaşadığım telaşı ve hissettiğim korkuyu anlamanız sanırım imkansız.
Şu ana kadar yaptığım ve başardığım herşey bu kadar kolay mıydı yani?
Çünkü hiç bu kadar stres yaptığımı hatırlamıyorum...

İşin kötüsü de, birkaç gün sonra "hayat çok kısa" ve ya "dünya da daha önemli ve büyük şeyler" dönüyor mentalitelerine kapılıp; hiçbir şey yapmayışımı anlayışla karşılayacak ve yeni bir yazı daha yazacağım. O anı takip eden diğer günlerde ise aklıma yine aynı şeyler takılacak ve ben yine üç buçuk atacağım.

Dengesiz olmak var, dengesiz olmak var.

İnsanların don değiştirdiği gibi hayata bakış açımı değiştirmeyi bırakmam gerekiyor sanırım...
(Böyle söyleyince ben don değiştirmiyormuşum ya da insan değilmişim gibi duyuluyor, herneyse..)


Sürekli hiçbir şeyin imkansız olmadığını duyuyoruz.
"Kafana koyarsan olur"
"İstersen yaparsın"
"Sen iste herşey çok güzel olur" falan filan.
Bunun doğru olduğunu biliyorum.
Tabii ki şansla alakası var, daha önce okuduğum kitabı (The Outliers) uzun uzun anlatmıştım.
Ama istemekle de alakası var; ve risk almakla; ve zaman ayırmakla.
İnsanın bunları anlaması gereğinden uzun sürüyor.

İşte benim için de böyle olmasını istemiyorum.