Sayfalar

21.7.10

Hole in My Pocket

O kadar da zor değilmiş aslında.
Birisi sizi gerçekten kırdığında o insanı sevmeyi bırakabiliyorsunuz.
Yeterli mesafe ve zamanın yardımıyla üstesinden gelinebilir bir durummuş meğer.
Unutmaktan bahsetmiyorum tabii.
Sevgiden bahsediyorum.
Çünkü değer verdiğiniz insanlardan daha çok hafızanızda yer eden birileri varsa onlar da bir zamanlar çok sevdiğiniz ve sizi gerçekten kıran insanların ta kendisi oluyorlar.
Sırtınızı yaslayıp kendi kendinize kalabildiğiniz anlarda, kafanızın bir köşesinde -ruh haline uygun şekilde- anılar beyaz bir perde de ardı ardına oynuyor.
"Ne olurdu?" sorusu, mesela, asla yok olmayan bir soru.
Ama sevmeyi bırakabiliyorsunuz.

Sevmeyi bırakabiliyorsunuz.

"Way down, in New York town
Thinking about the way she loved me
There's a hole in my pocket
That's about her size
But I think everything
Is gonna be alright
Yes I hope everything
Is gonna be alright"

- Joshua Radin

1 yorum: