"... He wasn't me. But he was who I wanted to be, so that makes him the best version of myself, and that can't be a bad thing, to have the best version of yourself standing there on a bedroom wall and watching you. It makes you feel as though you musn't let yourself down."
from SLAM by Nick Hornby
***
O aptal kavram dersinde hoca "Kendinizi seviyor musunuz?" diye sorduğunda çok düşünmeden evet dedim.
Çünkü bunu daha önce yeterince düşünmüştüm.
O benim ses tonumu kendince yorumlamış ve muhtemelen kendini beğenmiş bir insan olduğumu düşünerek "Pekala, şimdi bize açıkla, kendini neden seviyorsun?" demişti.
Ona uzun uzun insanın kendisiyle olan ilişkini anlatmaya ya da kendimi çok defa sorguladığımdan bahsetmeye ne niyetim ne de mecalim yoktu.
Kısaca iyi bir insan olmaya çalıştığımı; ve yaptığım şeylerin hiçbirinin kötü bir amaç taşımadığını en iyi ben bildiğim için kendimi sevdiğimi söyledim.
Pek inanmadı ama o eleştirel ses tonuyla bile olsa kırk yılın başı mantıklı bir şey söyledi cevap olarak: "Arkadaşınıza iyi bir insan olmak kendisini sevmesi için yeterli geliyor."
Ama galiba zaten bir tek bana yetiyor.
1.kavram hocalarını sevmiyorum.
YanıtlaSil2.her ne kadar bu aralar kendileri pek bi depresif ve bıkkın olsa da seviyorum sanırım kuşburnuyu. sevmemek için ne vaktimiz ne de nedenimiz yok zaten bu aralar.
"Dalgakıranda tek başıma bu vücutla fırlatıldım bu dünyaya,
Aşk ta basit pişmanlık ta hayat hoyrat bu zamanda."
Teoman-Fahişe
ben de seviyorum kendimi ben de ben de! bi de bu kadar korkak ve aptal olmasam =)
YanıtlaSil