Sayfalar

12.1.10

Pürüzler

Bugün size çok sevdiğim bir insandan bahsetmek istiyorum.
O bunları okumayacak, okusa da en azından şimdilik anlamayacak ve ben zaten okusun istiyor muyum istemiyor muyum daha karar veremedim.
Her neyse,
çok sevdiğim bir insan diyordum.

Bir çoğumuzun yapmayı unuttuğu o küçük şeylere her gün bir şekilde vaktini ayırmaya çalışan, söylenilen sözlerin öylece havada kalmasına izin vermeyen bir insan düşünün. En küçük kelimeyi bile hazmetmek için vaktini ayıran bir insan. Hepsinin, her şeyin bir anlamı olduğunu bilen ve küçük bir edatın bile her insanda ne kadar farklı duygular uyandırdığını bilen bir edebiyat tutkunu.
Siz topu topu üç kelimeyle yamuk yumuk bir cümle kursanız bile, bunu bir öyküye dönüştürebilen bir hayalperest.
Etrafındaki her küçük ayrıntıyı fark edebilen gözler düşünün. Her bir kıvrımı, pürüzü fark eden ve bu kıvrımları, pürüzleri hak ettikleri gibi -belki de daha fazla- takdir eden; gördüklerinden etkilenen ve ruhunun etkilenmesine izin veren bir insan.
Elinde parçalanmış bir yaprakla gezip, bunun bizim için nasıl bir anlam ifade ettiğini sorgulayan meraklı ve derin bir ruh.
Siz günün gürültüsüne kapılmışken, hiç ses çıkarmadan pencerenin yanına gidip kuş seslerini dinleyen ve ne yaptığını sorgulayan gözlerle ona baktığınızda sarkastik bir tonda "Duymadınız mı? Ne yazık.." diyebilen inanılmaz insan.

Ben kapalı kutumda, istediklerim ve istemediklerimi ayıran el emeğiyle kurduğum duvarlarımla yaşarken hiç ses çıkarmadan yanıma gelip kendimle kavga edişimi izlediğini ve ona dönüp baktığımda aynı sarkastik tonda "Ne yazık.." dediğini duyar gibiyim.

Sahip olduğu o gücün nereden geldiğini merak ediyorum.
Hayatın her köşesini görebilen, görmek isteyen ve o her köşeden keyif alan gözleri kimden aldı merak ediyorum.
Her köşe hakkında düşünecek ve her birine değer verecek zamanı nereden buluyor merak ediyorum.
Gözlerimin önünde olduğu halde nasıl başka evrenlerde de yaşıyormuş hissi verdiğini merak ediyorum.
Bir kaç paragrafını laf arasında anlattığı hikayesini merak ediyorum...

Bütün bunları bir gün öğrenebilirim umarım...
Ama sahip olduğum zaman kavramını değiştirdiği ve bana tüm o pürüzlerin, her pürüzsüz yüzeyden daha güzel hikayeleri olduğunu öğrettiği için onu çok seviyorum.
Belki "Ne yazık.." demesine gerek kalmaz bile...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder