Merhaba,
Kendimi ne zaman burada bulacağımı merak ediyordum, meğersem bugünmüş...
Sonunda kaçabileceğim, düşünebileceğim ve kafama estikçe saçmalayabileceğim bir yer.
Biraz kahve kokan, içinden sıcacık melodiler taşan bir blog..
Biraz "ben" olacağı kesin, ama umudum biraz da "siz" olması...
"This is a place where I don't feel alone,
This is a place where I call home.."
Blog'un başlığına gelince:
Söz aslında: "And now it's time to leave and turn to dust"
"To Build a Home" - The Cinematic Orchestra'ya ait.
Muhtemelen daha çok duyacaksınız sözlerinden alıntıları, çünkü her dinlediğimde biraz daha kayboluyorum sözlerinde.
Eğer müziği çoktan beni alıp götürmemişse tabii...
Çünkü o çok nadir bulunan, mükemmel şarkılardan bir tanesi..
Kalp atışlarınız piyanoya teslim olurken, solistin sesi kulaklarınızdan içeri doluyor ve ruhunuza işliyor.. Tüm bunlar sizi yavaşça bir bulutun üzerine çıkarırken, hiç fark ettirmeden işin içine yaylılar giriyor.. Solistin sesi yavaşça güçleniyor ve müzik yükselirken; uzun süredir sakladığınız bütün duygular kalbinizden, ruhunuzdan taşıyor...
...Ve tekrar o sakin melodi... Yanınızda. Saçlarınızı okşuyor...
"Hepsi geçti..
Hepsi geçti..."
***
"Before it's time to leave and turn to dust.."
Küçüklüğümden kalan şeker kokulu anıların yanında, kendi hakkımda çok iyi hatırladığım bir şey varsa ölümden korkuyor olmamdı. Ufacık bir çocukken ölümün ne olduğunu bile bildiğimi sanmıyorum; sanırım sadece yok olup gitmek istemiyordum.
Hala da istemiyorum.
Ama fazla bir seçeneğimiz de yok zaten...
