Musician in the Rain

Google'ın değişen yazısını hala görmediyseniz sizi google.com'a davet ediyorum.
Sebebinin "Robert Doisneau"nun 100. yaşını kutlamak olduğunu göreceksiniz.
Paris sokaklarında, café'lerinde, okullarında ve tuvaletlerinde Leica kamerasıyla sayısız fotoğraflar çeken Fransız bir fotoğrafçı kendisi.

100. yaşını burada kutlamamızın en önemli sebebi ise benim çoktan unutmuş olduğum bir gerçeği google'da Doisneau'yu araştırırken yeninden öğrenmiş oluşum.
Son üç senedir resmimin yanında duran ve şemsiyesiyle çellosunu yağmurdan korumaya çalışan müzisyenin resmi de Doisneau'nun bir eseri.

İşte bu sebeple kendisini ve büyülü anları yakalamakla geçirdiği hayatını, hem kendime hem de sizlere hatırlatmak istedim.

"A hundredth of a second here, a hundredth of a second there -- even if you put them end to end, they still only add up to one, two, perhaps three seconds, snatched from eternity."

- Robert Doisneau

"I'm just too far from where you are..."

Son zamanlarda en çok ihtiyaç duyduğum şeylerden bir tanesi sessizlik.
Öyle ki, gürültüye karışacağını düşündüğüm için müzik bile dinlemiyorum bazen.
Şu an, gürültüyü bastırabilme umuduyla yumuşacık müziğin sesini açtığım anlardan bir tanesi.

Kendi kendime saatlerce konuşasım geliyor bazen.
Anlatacak çok şeyim olmalı, diye düşünüyorum, kafamın doluluğu ancak bu şekilde açıklanabilirmiş gibi geliyor.
Oysa ki şu son günlerde konuşacak şey bulmakta zorlanıyorum. Söylediğim şeyler üzerinde pek düşünülmemiş sözcüklerin anlamlıymış gibi bir araya getirilmesinden oluşuyor.

Niye böyle?
Ben de bilmiyorum.

Kendimi olmayan bir insanı beklerken buluyorum bazen.
Ona anlatabilirdim, diyorum, o anlardı.
O kim?
Ben de bilmiyorum.

"And I'm surrounded by,
a million people, I
Still feel all alone
Oh, let me go home
Oh I miss you, you know..."
- Michael Bublé

Caramelatte...

'nin moralimi düzeltemediği bir zaman var mı acaba?

"As I make my way through the century

As I slowly turn to house dust..."

-Turin Brakes