Sanki günlerdir bu kapıdan içeri giriyormuşum, ayakkabılarımı aynı duvarın kenarında çıkarıyormuşum gibi geliyor. Odamdaki yatağa yatmak garip gelmiyor hiç.
Kapıdan içeri girdiğim anda, yolculuk ne kadar uzun olursa olsun, birkaç dakikalık bir hayale dönüşüyor. Havaalanından eve gelirken son derece net olan bütün anılar yok oluyor sanki. Koca bir hafta bir kaç kareden oluşuyormuş gibi geliyor.
Sanki günlerdir, bu odada, bu bilgisayarın başında, arkaplanda aynı müzikle oturmuş, pineklemişim...
Oysa insan evinden uzak olduğunda, o ev duygusu hep aynı kalıyor.
