"Şarkılarımı karıştırırken bana yaptığın bir kayıdı buldum bugün.
Telefonumu alıp seni aramak istedim, konuşurken ağlamak istedim, sesini duymak istedim, sesimi duymanı istedim. Bunu yapmadım, bunu yapmadığımı sen de biliyorsun, tıpkı başka hiçbir şeyi bilmediğin gibi. Bunun yerine içimden adını bağırdım. Duymandan korktuğum için.
Senin düşüncenin elimdeki fincanın içinde soğuyan bir kahveden farkı yokmuş gibi geldi o an. Soğuduğu, tadını kaybettiği halde elimden bırakamadığım.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder