Sayfalar

8.4.14

Gün doğdu, kül oldu, kül yağdı, kül yağdı ah gül yağdı, gül yağdı sessiz...

Saat 2 buçuk olmuş, hala ayakta neyin peşindeyim merak ediyorum vallahi.

Bu blogu biraz takip edenler "ev" konseptine olan takıntımı fark etmişlerdir diye düşünüyorum.
Şu günlerde, kendime ev aramanın, gelecekteki evimin belirsizliği, ve döneceğim evin artık ne kadar benim evim olduğunu sorgulayan halim birleşip ayaklarımı yerden kesiyor gibi.
Havada süzülüyormuşum,
Köküm yokmul gibi.
Köküm de hiç olmadı hani. Ya da oldu mu acaba?

Merak ediyor insan.



... gecenin kadehine doldu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder