Kendi blogunda arada sırada bahsediyor, grubun adı "Cocoon".
Bu Fransız ikili, şirin aksanları ve ukuleleleriyle duyup duyabileceğiniz en sempatik müziklerden birtanesini yapıyorlar.
Melodileri insanı var olmayan bir Avrupa şehrine götürüyor; ve sanki birileri bu şehirde attığınız her adımda size eşlik ediyormuş gibi geliyor. Sözler melodide kayboluyor ama dikkatli dinlediğinizde gülümsemeden edemiyorsunuz. Çok, çok tatlı bir his gerçekten.
Ben, albümü aldığımdan beri sürekli dinliyorum; sabahları hiç fark etmeden uyuyakalıyorum, akşamüstüleri aynı müzikle hayallere dalıyorum.
Ama sanırım en güzeli adaptörümle iki kulaklığı iPod'uma takıp okulda fon müziğimizi paylaşarak Kuşburnu'yla yürümekti. Bir hayali paylaşmak gibiydi.
Çok anlatmak istediğiniz bir şey vardır, ama kelime bulamazsınız ya; işte sanki anlatabilmenin yolu buymuş gibi geldi...
"There's a long long road
To reach your houseI arrived just before
Just before the sunset
And you said ,and you said
Welcome with your eyes
And we said ,and we said
Nothing at all"
- Cocoon
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder