Seni aklımdan çıkarabilmek için bir kağıt parçasının üzerine adını yazmam gerekti, defalarca; ta ki adın, kalın ve siyah bir çizgide kaybolana dek.
Birkaç gün önce yaptığın şeyin senin için ne kadar zor olduğunu hayal edebiliyorum.
İşte bunu bilmeni çok isterdim. Yaptığın şeyin senin için zor olduğunu ve zor olmasına rağmen benim için yaptığını bildiğimi; ve bunun beni aslında ne kadar mutlu ettiğini.
Ve bu yüzden karşılık vermediğim için üzgünüm; ama artık kendim için doğru olan şeyleri yapmaya başladım ve benim için doğru olan şey buydu.
Her ne kadar inkar etsem de "Acaba?" demeye devam ediyorum, ve evet, seni düşünüyorum.
Buna rağmen, seni aramayacağım.
Üzgün olduğumu bil isterdim; ama muhtemelen bilmeyeceksin.
Bu mektup da sana ulaşmayacak.
Yine de yazmak istedim.
Defalarca; ta ki sen geçmişte kaybolana dek.
Çünkü artık kaybolman gerek..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder